Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Οικογενειακή υπόθεση

 Σήμερα το πρωί, έβαλα το στόμα μου στην κατάψυξη. Τα δόντια μου πάγωσαν και το γέλιο μου ξεχείλωσε. Μάλιστα το ένα χείλος κρέμασε προς τα κάτω. Μετά η μαμά με φώναξε και μου άστραψε ένα χαστούκι που είχα γίνει άσχημη. 'Ομως εγώ, πρόσεξα πως της έμοιαζα περισσότερο με τα δόντια μου παγωμένα... Είπα να πιω καυτό νερό, για να σταματήσω να της μοιάζω αλλα το μόνο που κατάφερα ήταν να κρεμάσει και το άλλο χείλος. Ύστερα, ο μπαμπάς, μου πέταξε ένα πόμολο στο κεφάλι επείδη ασχήμυνα περισσότερο. Κατάλαβα οτι δε πρόσεξε πως το στόμα μου, ήταν ίδιο με το δικό του. Τότε, αποφάσισα να πετάξω το στόμα στα σκουπίδια για να μην ενοχλεί κανέναν. Η μαμά, μου είπε να κρατήσω το στόμα για να μπορώ να συνεννοούμε με τον κόσμο κάπου-κάπου και να πετάξω μόνο τα χείλη που ήταν πολύ προκλητικά και έκαναν θόρυβο σαν να χτυπούσαν παλαμάκια. ΄Επειτα,ο μπαμπάς με πήρε παραμάσχαλα και με πήγε στην αδερφή της μαμάς. Η αδερφή της μαμάς είχε ένα άδειο μάτι και τρεις μύτες. Είπε πως μικρή τις τσιμπούσαν πολύ τα μάγουλα και οτι της άρεσε να παίζει με χαρτοκόπτες. Μου έδωσε μια ασπιρίνη, μου ξερίζωσε το στόμα και το έφαγε... 'Οταν ο μπαμπας ήρθε να με πάρει, με σάπισε στο ξύλο. Είπε οτι ήμουν σαν τέρας γιατί είχα αρχίσει να μοιάζω με την αδερφή της μαμάς. Είπε πως όποιος κάθεται να του ξεριζώσουν το στόμα δεν είναι άξιος ούτε για να σκουπίζει κώλους. Στο σπίτι, η μάμα με έπλυνε με καυτό νερό και μ'έβαλε για ύπνο στην απλώστρα. Με σιδέρωσε και μ'έστειλε να παίξω με την 'Αννα. Είπε πως δεν πείραζε και τόσο που δεν μπορούσα πια να πω στους φίλους μου τι είχε γίνει. 'Ηταν οικογενειακή υπόθεση...