Τελικά τι ήθελες δε μου'πες.
Ήταν βράδυ, μεσάνυχτα, νύχτα, μέρα.
Στον κόσμο τον δικό μου ένα ρολόι κρατούσε το σφυγμό μου.
Άκουσα ένα τικ τακ- τικ τακ κι ήξερα οτι είχες αφήσει
λίγη απ΄τη γοητεία σου να πέσει στο ποτήρι μου.
Κι ύστερα ξημέρωσε. Ξημέρωσε και στο στέρνο μου.
Κι ύστερα ο ήλιος γέλασε. Ξημέρωσε και στο στήθος μου.
Κι ύστερα άνθισα μαζί σου...
